ActionAid tarafından yayınlanan ve Adidas, New Balance, Nike ve Puma gibi büyük spor giyim markalarının
Kamboçya'daki giyim işçilerini yoksulluğun altında bıraktığını iddia eden "Stitched Under Strain" adlı raporda,
pandemi döneminde işçilerin uzun vadeli ücret ve hak kayıpları, işçilerin günlük gerçekliği olarak tanımlanarak detaylandırılıyor.
Araştırmaya katılan 300 işçinin dörtte biri son üç yılda yasal asgari ücretin 10 dolar artmasına rağmen
2020'den beri aylık gelirlerinin düştüğünü bildirdi. Fazla mesai dahil edildiğinde, katılımcıların çoğunluğu
pandemi öncesine göre daha az kazandığını söyledi.
Kamboçya'da giyim eşyası ihracatı %19'luk bir yıllık düşüşle gerilerken, işçiler için fazla mesai saatlerinin
azalması büyük bir endişe kaynağı oldu. İşçiler, gelirlerini artırmak için fazla mesaiye güveniyor, ancak
pandemi öncesinde ortalama aylık 36 dolar ek gelir elde ederken, şimdi bu miktar 2023'te 12 dolara kadar
düşmüş durumda.
İşçiler, artan yaşam maliyeti ve finansal belirsizlik nedeniyle borç batağına sıkışıyor. Rapor, markaların
Kamboçya'daki işçilerin haklarını ve refahını öncelikli tutmadığını vurguluyor. Bu nedenle işçilere adil
ücret ve daha iyi çalışma koşulları sağlanması gerektiği çağrısında bulunuyor.
Adidas ve Puma gibi bazı markalar, işçilere asgari ücretin üzerinde ödeme yaptıklarını savunuyorlar.
Ancak aktivistler, Adidas'ın tedarikçilerinin işçi hakları ihlallerine karşı sorumluluk almadığını iddia ediyorlar.
Nike da benzer şekilde eleştiriliyor.
Kamboçya, 2024 için asgari ücret görüşmelerine başlarken, işçi aktivistleri yasal asgari ücretin işçilerin
ihtiyaçlarını yeterince karşılayıp karşılayamayacağı konusunda şüphelerini dile getiriyorlar.
Asgari ve yaşam maaşı arasında büyük bir fark olduğunu belirtiyorlar ve uluslararası markaların
işçilere destek olmalarını talep ediyorlar.