ABD’nin son dönemde, tekstil dahil olmak üzere, birçok sektörde Çin’den ithalata uyguladığı ek gümrük vergilerinin hazırgiyim ve tekstil sektöründe küresel tedarik ve değer zincirlerini etkilemeye başladığı belirtilmektedir. Çin’den ithalatta sektöre uygulanan ek vergilerin Çin’de üretimi bulunan firmaların bu üretimlerini diğer Asya ülkelerine kaydırmaya başlamalarına neden olduğu belirtilmektedir.
Bu sürecin aslında ABD’nin Çin’den ithalata ek vergi uygulamasından önce başladığı nitekim Çin’in yeni büyüme stratejisinde yüksek teknolojili sektörlere ve hizmet sektörüne yoğunlaşıldığı kaydedilmektedir. Ancak, ABD’nin ek vergi uygulamasını başlattığı dönemden itibaren firmaların üretimlerini Çin’den diğer Asya ülkelerine taşıma sürecinin hızlandığı ve bu sürecin Çin’in DTÖ’ye katıldığı 2001 yılından itibaren en yoğun dönemine girdiği belirtilmektedir.
Ernst and Young tarafından yapılan bir araştırmaya göre Çin’den tedarik yapan şirketlerin son dönemdeki ticaret savaşları paralelinde % 84’ünün tedarik ve değer zincirlerini gözden geçirdiği ve bu firmaların % 51’inin halihazırda tedarik sistemlerinde değişime gittiği belirtilmektedir.
Basın raporları ve sektörel araştırmalar Güneydoğu Asya’nın diğer ülkelerinin, Çin’den çıkmakta olan üretim sürecinden giderek daha fazla faydalandığını belirtmektedir zira bu üretimin Çin’den bu ülkelere kaymakta olduğu görülmektedir.
Ernst and Young’ın aynı araştırmasına göre Çin’in ana üretim merkezleri olan Pearl River Delta (Pearl Nehri Deltası) ve Yangtze River Delta’da (Yangtze Nehri Deltası) bulunan ve ağırlıklı olarak tekstil, hazırgiyim, mobilya ve elektronik sektörlerinde olan yatırım ve üretimlerinin özellikle Vietnam’daki sanayi parklarına kaymakta olduğu görülmektedir.
CNBC’de yayınlanan bir rapora göre düşük teknolojili sektörlerde Çin’den kaçan üretimin Vietnam ve Malezya’ya kaymakta olduğu, araba yan sanayisinde ise üretimin Tayland ve Malezya’ya kaydığı belirtilmektedir. Büyük sanayi makineleri üreticilerinin bile üretim hatlarının en azından bir kısmını Japonya veya Meksika’ya kaydırmayı düşündüğü kaydedilmektedir.
Diğer yandan, diğer Asya ülkelerinin üretim teknolojileri, altyapı, yetişmiş iş gücü ve gümrük prosedürlerinin Çin’inkinden farklı olduğu ve bu durumun da üretimin Çin’den bu ülkelere kaymasını sorunlu hale getirdiği belirtilmektedir.