Financial Times gazetesinde geçtiğimiz Mayıs ayında İngiltere tekstil ve hazırgiyim sektöründeki düşük ücretler ve kötü çalışma koşullarıyla ilgili arka arkaya iki makale-haber yayımlanmıştır. Önce “Karanlık Fabrikalar: İngiliz Hazırgiyim Sektöründe Emek Sömürüsü” (‘Dark Factories: Labour Exploitation in Britain’s Garment Industry’) makalesinde, ardından da “İngiltere’de Üretilen Ucuz Giyim Ürünlerinin Yüksek Maliyeti” (The High Price of Cheap Clothes Made in Britain) yazısında İngiltere Hazırgiyim Sanayisinde İngiltere’ye ve Avrupa standartlarına yakışmayan kötü çalışma koşulları ve düşük işçi ücretleri detaylı biçimde irdelenmiştir.
Her iki yazıda da 21. Yüzyılda İngiltere’nin ortasında kötü şartlarda çalışan merdivenaltı atölyelere (‘sweatshop) tolere edilmemesi gerektiği anlatılmaktadır. İngiltere’de yasal asgari ücret saat başına 7,83 pound fakat bu işletmelerin çoğunda ortalama ücret saati 4,25 pound civarında uygulanmaktadır. Çalışanların ortak yönü ise hemen hemen hepsinin göçmen olmalarının yanı sıra İngilizcelerinin zayıf olmaları ve yasal hakları konularında da bilgi sahibi olmamalarıdır. Yine yaygın olan diğer bir uygulama da daha büyük işletmelerin daha küçük atölyelere fason işler vermesi ve bu küçük işletmelerde çalışanların hemen hemen tamamının düşük ücretle çalışan göçmenlerin olmasıdır.
Her iki yazıda da İngiliz hazırgiyim üretim sektörünün büyük bölümünün Leicester kentinde yoğunlaştığı ve bu kentte çoğu küçük işletme olmak üzere yüzlerce hazırgiyim üretim işletmesi bulunduğu belirtilmektedir. Yazılarda verilen bilgilere göre Leicester kentinde yeralan hazırgiyim imalathanelerinde çalışan işçilerin en az % 75’i yasal asgari ücretin altında ücretlerle çalıştırılmaktadır. Leicester’deki hazırgiyim işletmelerinde çalışanların en az yarısının kayıtsız çalışan olduğu belirtilerek bunların çoğunun Pakistanlı ve Romanyalı çoğu kaçak olan göçmenler olduğu belirtilmektedir.
Her iki yazıda da yeralan bilgilere göre Leicster’de yer alan merdivenaltı atölyeler genelde bodrum katlarda az ışıklı ve havadar olmayan ortamlarda çalışılan işletmeler ve bu durum da çalışanların hem fiziksel sağlık durumlarını, hem de psikolojilerini etkilemektedir. Diğer yandan bu merdivenaltı atölyelerde (sweatshops) işçilerin ortalama çalışma saatlerinin de diğer normal işletmelere göre daha uzun olduğu da belirtilmektedir.